Selektywna stymulacja wzrostu mikroflory beztlenowej w przewodzie pokarmowym człowieka poprzez elektrolizowaną wodę redukującą
Vorobjeva NV, Med Hotheses. 2005;64(3):543-6.
96-99% „przyjaznej” lub domowej mikroflory przewodu pokarmowego człowieka składa się z beztlenowców ścisłych i tylko 1-4% aerobów. Wiele chorób jelit wynika z zaburzeń równowagi mikroorganizmów zamieszkujących jelito. Leczenie tych chorób polega na przywróceniu ilości i/lub równowagi mikroflory mieszkaniowej w przewodzie pokarmowym. Wiadomo, że tlenki i beztlenki rosną z różnym potencjałem redukcji utleniania (ORP). Pierwsza wymaga dodatnich wartości E(h) do +400 mV. Beztlenki nie rosną, chyba że wartość E(h) jest ujemna w zakresie od -300 do -400 mV. W pracy tej sugeruje się, że warunkiem wstępnym powrotu i utrzymania obowiązkowej mikroflory beztlenowej w przewodzie pokarmowym jest ujemna wartość ORP środowiska jelitowego. Elektrolityczna woda redukcyjna o wartości E(h) od 0 do -300 mV wytwarzana w urządzeniach elektrolizy posiada tę właściwość. Picie takiej wody sprzyja rozwojowi mikroflory mieszkaniowej w jelicie. Koncepcja ta znajduje potwierdzenie w wystarczającej ilości danych. Większość badaczy tłumaczy jednak mechanizm jego działania przeciwutleniaczami przeznaczonymi do detoksykacji utleniaczy w tkankach jelitowych i innych tkankach gospodarza. Przedstawiono dowody na poparcie hipotezy, że głównym celem elektrolizowanej wody redukującej jest mikroflora mieszkaniowa w jelicie grubym.
Fizjologiczne działanie zjonizowanej wody alkalicznej: Działanie na metabolity wytwarzane w wyniku fermentacji jelitowej
przez Takashi Hayakawę, Chicko Tushiya, Hisanori Onoda, Hisayo Ohkouchi, Harul-~to Tsuge (Uniwersytet w Gifu, Wydział Inżynierii, Departament Nauk o Żywności)
Stwierdzono, że długotrwałe spożycie zjonizowanej wody alkalicznej (AIW) zmniejsza fermentację stolca u szczurów, którym podawano wysoko sfermentowalną dietę handlową (MF: Oriental Yeast Co., Ltd.). W doświadczeniu tym szczury były karmione MF i wodą testową (woda z kranu, AIW o pH 9 i 10) przez około 3 miesiące. Odchody zebrano w 57. dniu, a szczury rozebrano 88. dnia. W grupie AIW ilość amonu w świeżym kale i w stolcu oraz w wolnej glukozie w stolcu zazwyczaj spada. W większości przypadków ilość wolnych kwasów w jelicie ślepym nie różniła się istotnie, z wyjątkiem cysteiny (zmniejszonej w AIW o pH 10) i izoleucyny (zwiększonej w AIW o pH 10).
Cel badań
Alkaliczne zjonizowane elektrolizatory wodne zostały zatwierdzone do produkcji w 1965 r. przez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej jako sprzęt medyczny do produkcji substancji medycznych. Alkaliczna woda zjonizowana (AIW) wytwarzana przez to urządzenie jest znana jako skuteczna przeciwko fermentacji żołądkowo-jelitowej, biegunce przewlekłej, niestrawności i hiperchylii oraz do kontrolowania kwasu żołądkowego.*1 Opiera się to głównie na skuteczności urzędowego wodorotlenku wapnia. 2 Podając AIW szczurom przez stosunkowo długi czas w warunkach bardzo wysokiej fermentacji jelitowej, wykazaliśmy, że spożycie AIW jest skuteczne w hamowaniu fermentacji jelitowej, gdy jej poziom jest wysoki, na podstawie niektórych wyników badań, w których AIW działała przeciwko przerostowi jelita grubego, oraz w zmniejszaniu ilości krótkołańcuchowego kwasu tłuszczowego, który jest głównym produktem fermentacji.3 Zgłosiliśmy, że jest to spowodowane synergią między poziomem wapnia ogólnie zawartym w AIW (około 50ppm) a wartością pH oraz że częstotliwość wykrywania niektórych bakterii beztlenowych jest zwykle wyższa w alkalicznych grupach zjonizowanej wody niż w innych, chociaż liczba bakterii w jelicie nie ma znaczącej różnicy. W oparciu o te wyniki doszliśmy do wniosku, że efekt przyjmowania AIW wspiera część mechanizmu zahamowania nieprawidłowej fermentacji jelitowej, co jest jednym z zarzutów skuteczności, które zostały przypisane alkalicznym zjonizowanym elektrolizatorom wodnym. 4 Z drugiej strony, w warunkach żywieniowych fermentacji jelitowej, absorpcja AIW nie wydaje się hamować fermentacji, co prowadzi nas do przekonania, że efekt absorpcji AIW jest charakterystyczny dla stanu hiperfermentacji. Metabolity wytwarzane w procesie fermentacji jelitowej obejmują oprócz kwasów organicznych, takich jak krótkołańcuchowy kwas tłuszczowy i kwas mlekowy, także metabolity toksyczne, takie jak amon, fenol i pcresol, również indol i skatol. Nie wiemy, w jaki sposób pobieranie AIW wpłynęłoby na produkcję tych materiałów. W tym eksperymencie przetestowaliśmy produkcję amonu, jak wyjaśniono w następnych częściach.
Metody badań
Czterotygodniowe samce szczury Wistar/ST Clean zostały zakupione od Japan SLC Co., Ltd. i zostały podzielone na 3 grupy po 8 szczurów po wstępnej hodowli. AIW o pH 9 i 10 został wyprodukowany przez elektrolityczny Mineone ROYAL NDX3 1 OH przez Omco Co. Model ten produkuje AIW poprzez elektrolizę wody z dodatkiem mleczanu wapnia. W ostatnim dniu badania szczury zostały rozebrane w znieczuleniu Nembutala w celu pobrania krwi z serca za pomocą strzykawki nasączonej heparyną. Jeśli chodzi o ich narządy, jelita cienkie, jelito ślepe, jelito ślepe i jelito grube oraz odbyt zostały pobrane z każdego z nich. Po usunięciu jego zawartości zważono i wyczyszczono go solą fizjologiczną, a masę tkanki mierzono po usunięciu wilgoci. Część zawartości stolca mierzono pH, a resztę wykorzystywano do oznaczania stężenia amonu. Ilość amonu zawarta w świeżych odchodach i w jelicie ślepym została zmierzona metodą Nesslera po pobraniu jej do ekstrahowanych próbek za pomocą pojemnika Conwaya do mikrodyfuzji. Wolną glukozę kałową oznaczano metodą tlenową po ekstrakcji gorącą wodą. Analizę zawartości wolnych aminokwasów w jelicie ślepym prowadzono za pomocą systemu analizy aminokwasów PicoTag Waters PicoTag.
Wyniki badań i analiz
Nie stwierdzono żadnych różnic w przyrostie masy ciała szczurów, w poborze wody i paszy oraz w wydajności karmienia, nie stwierdzono też żadnych szczególnych różnic w wyglądzie szczurów. Długość jelita cienkiego i jelita grubego oraz jelita grubego i odbytu zmniejszała się w grupach AIW. Wartość PH w stolcu była wyższa, a ilość wolnej glukozy w stolcu była niższa w grupach AIW niż w grupie kontrolnej. Ponieważ nie było różnicy w samym odprowadzaniu odchodów, ilość wolnej glukozy odprowadzanej w ciągu doby była na niskim poziomie. Ilość uwalnianej wolnej glukozy w kale jest większa, gdy fermentacja jelitowa jest bardziej intensywna, co wskazuje na to, że fermentacja jelitowa jest bardziej hamowana w grupach AIW niż w grupie kontrolnej. Stężenie amoniaku w jelicie ślepym zwykle spada w grupach AIW (rys. 1). Tendencja ta była najbardziej widoczna w przypadku świeżych odchodów z jednej z grup AIW o pH 10 (rys. 2), w których pobór AIW hamował produkcję amonu. W celu zbadania dynamiki aminokwasów w jelicie grubym badano zawartość wolnych aminokwasów w jelicie cegielnym, aby stwierdzić, że poziom cysteiny jest niski w grupach AIW, natomiast poziom izoleucyny jest wysoki w jednej z grup AIW o pH 10, chociaż nie stwierdzono istotnej różnicy w przypadku innych aminokwasów.
Bibliografia
1. „Weryfikacja wody zjonizowanej alkalicznie”, Life Water Institute, Metamor Publishing Co., 1994, str. 46.
*2. „Oficjalne wytyczne farmaceutyczne Japonii, tom IT” Japońskiego Stowarzyszenia Dokumentów Publicznych, Hirokawa PublIshin Co.
*3. „Science and Technology of Functional Water” (part) by Takashi Hayakawa, Haruffito Tsuge, pod redakcją Water Scienll cc Institute, 1999,